Obecność człowieka w tym rejonie pochodzi z okresu neolitycznego (6000-2600 p.n.e.) i potwierdzona została badaniami archeologicznymi przeprowadzonymi w jaskiniach Ideon Andron na górze Psiloritis, Gerani na południe miasta Rethymnu i Elenon w miejscowości Amari.. Dla epoki Minojskiej (2600-1100) fakty archeologiczne mnożą się a działalność człowieka coraz częściej potwierdzona zostaje w odkrytej infrastrukturze domowej i obejmuje cały obszar województwa i wszystkie fazy epoki minojskiej. Do wczesnominojskiego okresu (2600-2000 p.n.e.) należą: jaskinia Sentoni w miejscowości Zoniana powiatu Milopotamos, osady mieszkaniowe w Chamalevri powiatu Rethymno, Apodoulou powiatu Amarii, Pirgi w miejscowości Eleftherna powiatu Milopotamos. Pałacowe ruiny Monastiraki w miejscowości Amari, osada w Pera Galinous w powiecie Mylopotamos, osada w miejscowości Stavromenou oraz jaskinie Melidoni i Patsos w powiecie Rethymno, datowane są na okres średniominojski (2000-1600 p.n.e.). Na okres pominojski (1600-1100 p.n.e.) datuje się cmentarz w miejscowości Armeni, osada Zomintho w miejscowości Anogia i miejsce kultu w Fantaksospiliara w miejscowości Prinos datowane na okres pominojski (1600-1100 p.n.e.). W okresie Geometrycznym i Dedalskim(1100-620pne.) rozwijają się ważne miasta jak Eleftherna I Axos (Oaxos), w powiecie Mylopotamos, i w tym samym czasie nowoczesna osada na górze Vrysina, na nizinie Onythe. Te same miejscowości kontynuują swój rozwój w czasie epoki archaicznej (620-500 p.n.e.)tworząc dzieła o wysoko artystycznej wartości. Na okres Klasyczny (500-330 p.n.e.) i hellenistyczny (330-67 p.n.e.) przypada szczyt kulturowy starożytnej Rithymni, dzisiejszego Miasta Retnymno. Jak wykazują późniejsze źródła inne duże miasta w województwie tak jak Eleftherna, Axos, Lappa i Sivrytos kontynuują swój rozwój w czasie trwania okresu Hellenistycznego i okresu Gregorzymskiego (67pne -323 n.e.) Podczas Pierwszego Bizantyjskiego okresu (330-824) po podziale imperium rzymskiego, Kreta pozostaje pod panowaniem cesarstwa bizantyjskiego. Od tamtej pory zaczął rozszerzać się na wyspie chrześcijanizm a w ósmym wieku n.e.. Episkopat na Krecie przejęty został przez Patriarchat w Konstantynopolu. Na wyspie zbudowano dużo świątyń, których istnienie wykazały badania archeologiczne. Od roku 824 n.e. aż do roku 961 n.e. wyspa opanowana jest przez Arabskich rozbójników których panowanie poparte jest kilkoma dowodami, między innymi znalezionymi we wsi Giannudi arabskimi monetami. W drugim Bizantyjskim okresie (961-1210) zbudowana została jak zobaczymy poniżej pierwsza fortyfikacja miasta Rethymno a od 1211 roku rozpoczął się długi i bardzo interesujący okres Opanowania Weneckiego którego ślady znakomicie uwidocznione są na obszarze Rethymno